ΓΡΑΦΕΙ Η Ελένη Ξενάκη
Θα ήταν ανέκδοτο, αλλά είναι πραγματικότητα. Σημείο των καιρών: σκηνές από τη ζοφερή διεθνή επικαιρότητα εναλλάσσονται με κοντινά πλάνα καλλυντικών που αφορούν στην περιπρωκτική περιοχή.
Και δεν μιλάμε γι’ αυτά που λευκαίνουν το πιο σκοτεινό μας σημείο -όχι πως δεν είναι πια στη μόδα- αλλά για εξειδικευμένα προϊόντα ομορφιάς και φροντίδας, κατηγορία που στην παγκόσμια γλώσσα των influencers ανήκουν στη «holecare» ή στην «asshole beauty». (Αυτολεξεί θα μεταφραζόταν ως ομορφιά του κ… στη γλώσσα μας).
Τι συμβαίνει; Πόσο πια η τεχνολογία παρακολουθεί την ανθρώπινη αντίφαση που χτυπάει κόκκινο και στέλνει τη θεματολογία που αναζητάμε; Δηλαδή λίγο φρίκη, λίγο κουτσομπολιό και πολύ «beauty».
Η ματαιοδοξία κατεβαίνει όλο και πιο χαμηλάΣέρουμ, ενυδατικές κρέμες, πούδρες… η περιοχή γύρω από τον πρωκτό, αποτριχωμένη πλέον από δεσμίδες φωτός λέιζερ και απροσδόκητα λευκή για μελαχρινές επιδερμίδες, έχει ίσα δικαιώματα στην ομορφιά με το υπόλοιπο σώμα και άρα σχεδιάζονται γι’ αυτήν και όλα εκείνα τα προϊόντα φροντίδας που θα τη διατηρήσουν λαμπερή και ενυδατωμένη, προορισμένη να εδραιωθεί –κυριολεκτικά- ως σημείο εστίασης του ενδιαφέροντος.
Η βιομηχανία, βλέπετε, της ομορφιάς αφού εξάντλησε πρόσωπο, σώμα και μαλλιά αποφάσισε να ανοίξει τις δουλειές της κλείνοντας το μάτι στο πιο κρυφό μας σημείο. Υπάρχει μάλιστα ένα brand, made in USA, κυριολεκτικά αφοσιωμένο στη φροντίδα της περιοχής γύρω από τον πρωκτό.
Κι εμένα τι με νοιάζει αυτό; Μου θυμίζω ώρες-ώρες υπερήλικα θαμώνα επαρχιακού καφενείου που ρουφώντας τον βαρύ γλυκό του, και δίχως να σκρολάρει την οθόνη του έξυπνου κινητού του μονολογεί: «Πού πάει ο κόσμος αδελφέ μου…».
«Μην κρίνεις, Ελένη», σαν να ακούω τις ψυχοθεραπευμένες φίλες μου που αποφάσισαν να μην κρίνουν πια τίποτα. Στα φανερά τουλάχιστον, γιατί η εσωτερική μας φωνή κρίνει ασταμάτητα. Αν δεν κρίνεις πώς θα αποφασίσεις;
Κρίνω λοιπόν πως ο κόσμος καίγεται απ’ άκρη σ’ άκρη και κανένα σέρουμ ή ενυδατική προορισμένη για την περιπρωκτική περιοχή δεν θα αλλάξει την κ…κατάσταση, που όπως πάει θα μας οδηγήσει να καθόμαστε για πολύ ακόμη σε αναμμένα κάρβουνα.
POPAGANDA
