Οι προεκλογικές μεταμορφώσεις είναι φαινόμενο διαχρονικό και δεν πρόκειται να εκλείψει. Στην πλειοψηφία τους οι πολιτικοί αντιμετωπίζουν τους ψηφοφόρους ως χρυσόψαρα με βραχεία μνήμη και δεν έχουν την παραμικρή δυσκολία να μετακινηθούν από ένα σημείο σε άλλο, πιστεύοντας ότι λίγοι θα θυμούνται πού στέκονταν και τι έλεγαν λίγο καιρό προηγουμένως.
Στη μάχη της ψήφου θυσιάζουν την αξιοπιστία και τη σοβαρότητά τους, με την ψευδαίσθηση ότι με αυτόν τον τρόπο θα πετύχουν τους εκλογικούς ή πολιτικούς τους στόχους.
Τέτοιες μεταμορφώσεις μπορεί να αποδώσουν πρόσκαιρα πολιτικά οφέλη. Ποτέ όμως δεν βοηθούν σε βάθος χρόνου. Ειδικά στην εποχή μας, που οι πολιτικοί δεν έχουν να αντιμετωπίσουν μόνο τους πολιτικούς τους αντιπάλους και τους δημοσιογράφους οι οποίοι μπορούσαν να ανατρέξουν ανά πάσα στιγμή στο αρχείο τους και να ανασύρουν παλαιότερες δηλώσεις και προσεγγίσεις και να τους εκθέσουν για τη μεταστροφή τους.
Το Internet θυμάται και εκδικείται. Ο κάθε χρήστης Social Media μπορεί ανά πάσα στιγμή να λειτουργήσει ως ελεγκτής, ως πομπός κριτικών απόψεων, ως πολιτικός αντίπαλος και να ανασύρει με μια πρόχειρη έρευνα μερικών λεπτών παλαιότερες δηλώσεις, ειδήσεις, φωτογραφίες και βίντεο αναδεικνύοντας την ασυνέπεια λόγων και έργων. Εύλογα αναρωτιέται κανείς για την ευκολία με την οποία πρόσωπα που διένυσαν κατά τα άλλα δεκάδες χιλιόμετρα στον πολιτικό στίβο, πιστεύουν ότι θα κερδίσουν κάτι, λέγοντας και κάνοντας κάτι διαφορετικό από αυτό που έλεγαν χθες.
Η απόφαση του Κώστα Γαβριηλίδη, πρώην προέδρου της Accept – ΛΟΑΤKΙ Κύπρου να αποσύρει το ενδιαφέρον του για μία θέση στο ψηφοδέλτιο του ΔΗΣΥ στην εκλογική περιφέρεια Λευκωσίας ερμηνεύθηκε από τους πολιτικούς ρεπόρτερ ως αποτέλεσμα άνωθεν πιέσεων και ο ίδιος δεν προσπάθησε να το διαψεύσει ακριβώς.
Κατά κάποιες πληροφορίες η ηγεσία του ΔΗΣΥ ήθελε να αποφύγει πάση θυσία να στηθούν κάλπες για την επιλογή των υποψηφίων του κόμματος στη Λευκωσία. Γίνεται λόγος και για πίεση συγκεκριμένου υποψηφίου ο οποίος φοβόταν ότι θα του την είχαν στημένη σε εσωκομματική εκλογική διαδικασία. Εν τέλει κρίθηκε σκόπιμη η απόσυρση της υποψηφιότητας Γαβριηλίδη. Μια εξέλιξη που δικαιολογημένα προκάλεσε συζητήσεις και διάφορους συνειρμούς για το παρασκήνιο που προηγήθηκε.
Η υποψηφιότητα του κ. Γαβριηλίδη, που ήθελε να στείλει μηνύματα σεβασμού στη διαφορετικότητα, στα ανθρώπινα δικαιώματα και στις φιλελεύθερες πεποιθήσεις, ερχόταν σε σύγκρουση με την προσπάθεια της ηγεσίας του ΔΗΣΥ να απευθυνθεί στη συντηρητική Δεξιά σε μια απέλπιδα προσπάθεια να ανακόψει τις διαρροές προς το ΕΛΑΜ. Και μπορεί ο κ. Γαβριηλίδης να δέχθηκε τα συγχαρητήρια στενών συνεργατών της Αννίτας Δημητρίου «για την υπεύθυνη στάση του», το Internet όμως θυμήθηκε:
Τον τρόπο με τον οποίο ο Αβέρωφ Νεοφύτου προσπάθησε να αποκλείσει την Αννίτα Δημητρίου από το ψηφοδέλτιο, για να επιβάλει την υποψηφιότητα Γιαννάκη Γιαννάκη στην εκλογική περιφέρεια Λάρνακας το 2016. Την ατάκα του Πρόδρομου Προδρόμου στην προσπάθειά του να δικαιολογήσει την απόφαση για απόσυρση της Αννίτας Δημητρίου προς όφελος του Γιαννάκη Γιαννάκη, ότι «έχουμε εκλογές και όχι καλλιστεία». Το γεγονός ότι η Αννίτα Δημητρίου αναλαμβάνοντας την προεδρία του ΔΗΣΥ έδωσε εντελώς διαφορετικό στίγμα για την κατεύθυνση στην οποία ήθελε να οδηγήσει την παράταξη. Έναν ΔΗΣΥ ανοικτό στη διαφορετικότητα, πραγματικά φιλελεύθερο και ανοικτόμυαλο. Την παρουσία της προέδρου του ΔΗΣΥ τα προηγούμενα χρόνια (όχι φέτος) στην Πορεία Υπερηφάνειας. Δηλώσεις της υπέρ της διαφορετικότητας. «Σε μια χώρα που όλες και όλοι έχουμε ίσες υποχρεώσεις, απαιτείται όλες και όλοι να έχουμε και τα ίδια δικαιώματα», δήλωνε μετά από συνάντηση με εκπροσώπους της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας με την ευκαιρία της Διεθνούς Ημέρας Υπερηφάνειας. Το γεγονός ότι υπό την ιδιότητά της ως Πρόεδρος της Βουλής έθεσε υπό την αιγίδα της εκδήλωση για τα δικαιώματα των τρανς και των ίντερσεξ ατόμων.Η προσπάθεια του ΔΗΣΥ και της ηγεσίας του να εγκαταλείψουν ή να στρογγυλέψουν θέσεις που στο παρελθόν υποστήριζαν, όταν έκτιζαν το προφίλ ενός σύγχρονου φιλελεύθερου κόμματος, ανοικτού στην κοινωνία με προοδευτικές απόψεις είναι κάτι περισσότερο από ευδιάκριτη. Ο καλπασμός του ΕΛΑΜ, σε συνδυασμό με το τι συμβαίνει και στην υπόλοιπη Ευρώπη με την άνοδο της ακροδεξιάς, οδήγησε τον να επαναπροσεγγίσει το συντηρητικό παρελθόν του.
Μέχρι στιγμής η τακτική αυτή δεν φαίνεται να αποδίδει υπό την έννοια ότι ο δημοσκοπικός καλπασμός του ΕΛΑΜ συνεχίζεται. Άλλωστε, οι αυθεντικοί εκφραστές οποιουδήποτε αφηγήματος είναι πάντοτε πιο ελκυστικοί. Ακόμη όμως και αν ο ΔΗΣΥ καταφέρει με τη δεξιά στροφή του να συγκρατήσει σε κάποιον βαθμό τις διαρροές του προς το ΕΛΑΜ, η ίδια η Αννίτα Δημητρίου τραυματίζει σοβαρά την εικόνα που έκτισε. Ο ΔΗΣΥ πολύ δύσκολα μπορεί να πείσει ότι εννοεί άλλα από αυτά που έλεγε χθες, όταν υπάρχει εικόνα και ήχος που τον διαψεύδουν. Συν τοις άλλοις διαχρονικά ο ΔΗΣΥ στέγαζε διαφορετικές απόψεις. Έβρισκε τους τρόπους να ισορροπεί με επιτυχία ανάμεσα στα πιστεύω της πιο προοδευτικής αστικής δεξιάς και της πιο συντηρητικής λαϊκής δεξιάς.
Σήμερα η ηγεσία του κόμματος φαίνεται να δυσκολεύεται να τηρήσει αυτή τη χρυσή ισορροπία που είχαν πετύχει προηγούμενες ηγεσίες. Και αυτό δεν μπορεί παρά να αποτελεί σημαντικό μειονέκτημα στην πορεία του ΔΗΣΥ, όχι απλώς προς τις επόμενες εκλογές αλλά προς το μέλλον.
ΠΡΩΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ GNORA CONFIDENTIAL – ΤΕΥΧΟΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
