Εξακολουθεί να είναι πολύ νωρίς να πούμε εάν η συμφωνία κατάπαυσης του πυρός που υπογράφηκε από το Ισραήλ και τη Χαμάς την Πέμπτη θα οδηγήσει στην πλήρη εφαρμογή του 20 σημείων ειρήνης του Προέδρου των ΗΠΑ Donald Trump. Προς το παρόν, οι μάχες έχουν σταματήσει και οι υπόλοιποι ισραηλινοί ομήροι, που πραγματοποιούνται για δύο χρόνια, θα απελευθερωθούν όπως και περίπου 2.000 Παλαιστίνιοι κρατούμενοι.
Όλοι αναγνωρίζουν, ωστόσο, ότι θα είναι πολύ δύσκολο να αποκτήσουν τις δύο πλευρές να συμφωνήσουν σε πολλά από τα σημεία του σχεδίου. Θα υπάρχουν ομάδες και από τις δύο πλευρές που θα το πολεμήσουν, αλλά αυτό δεν θα πρέπει να πάρει τίποτα μακριά από το επίτευγμα του Trump. Ο Αμερικανός πρόεδρος ήταν η κινητήρια δύναμη πίσω από τη συμφωνία, με τη βοήθεια του Κατάρ, της Αιγύπτου και της Τουρκίας, οι οποίοι ήταν σε άμεση επαφή με τη Χαμάς.
Εμείς στην Κύπρο πρέπει να σημειώσουμε ότι τα Ηνωμένα Έθνη δεν είχαν απολύτως καμία συμμετοχή στη διπλωματία υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, η οποία τελικά παρήγαγε τη συμφωνία. Το Ισραήλ δεν θεωρεί ότι ο ΟΗΕ ένας ειλικρινής μεσίτης και ποτέ δεν θα είχε εμπλακεί σε οποιαδήποτε μορφή διαπραγματεύσεων με τον οργανισμό. Θα πρέπει επίσης να αναφερθεί ότι κανένας άλλος από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ δεν θα μπορούσε να ασκήσει πίεση αποτελεσματικά στον πρωθυπουργό Benjamin Netnayahu. Ο ΟΗΕ θα είχε πουθενά, ακόμα κι αν ανέλαβε μια πρωτοβουλία, σύμφωνα με τη γενική αναποτελεσματικότητά του.
Ο ΟΗΕ εξακολουθεί να είναι σεβαστός στην Κύπρο και παρά τα 60ετή καταγραφή της πλήρους αποτυχίας, οι πολιτικοί μας εξακολουθούν να προσφέρουν όλες τις ελπίδες για έναν οικισμό στον ΟΗΕ, εργάζονταν υπό την ψευδαίσθηση ότι το εθνικό πρόβλημα πρέπει να λυθεί στο πλαίσιο του ΟΗΕ και να αναφέρεται σε ψηφίσματα του ΟΗΕ σαν να ήταν θεϊκός νόμος. Βεβαίως, τα 60 χρόνια αποτυχίας δεν είναι αποκλειστικά το λάθος του ΟΗΕ, το οποίο έχει διαθέσει σημαντικούς πόρους στην ειρηνευτική διαδικασία της Κύπρου κατά τη διάρκεια των δεκαετιών. Οι δύο πλευρές έχουν συμβάλει σημαντικά, αρνούμενοι να συνεργαστούν ή να υπονομεύσουν πρωτοβουλίες σε διαφορετικές χρονικές στιγμές.
Παραδόξως, οι ΟΗΕ δεν εγκατέλειψαν ποτέ την Κύπρο παρά τις δεκαετίες της αμέρισης αποτυχίας - ήταν ακόμα εδώ μετά το 2004 και η κατάρρευση της Crans Montana το 2017. Οι πιο πρόσφατες προσπάθειες του Guterres για να πάρουν μια νέα διαδικασία (επανάληψη συνομιλιών), μέσω συναντήσεων με τους ηγέτες και τα λεγόμενα συνέδρια πέντε κομματιών, δεν οδήγησαν πουθενά.
Αυτή η παράλογη εμμονή με τους ΟΗΕ χρονολογείται από τη δεκαετία του 1950, πριν από την ανεξαρτησία, όταν ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος επέμενε να πάρει την ελληνική ζήτηση για αυτοδιάθεση στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, ενάντια στις συμβουλές των ελληνικών κυβερνήσεων. Έκανε την αιτία της ENOSIS χωρίς καλό. Το 1964, συνειδητοποιώντας ότι τα προβλήματα στην Κύπρο προκάλεσαν επικίνδυνο ρήγμα μεταξύ των μελών του ΝΑΤΟ στην Ελλάδα και στην Τουρκία, η αμερικανική κυβέρνηση που έστειλε υπό τον υπουργό Εξωτερικών George Ball στην Κύπρο να πείσει τον Makarios να εργαστεί σε λύση με τις ΗΠΑ και τις εξουσίες εγγυητικών, όλα τα μέλη του ΝΑΤΟ. Ο Μακάριος δεν θα το ακούσει, επιμένοντας να πάρει το πρόβλημα της Κύπρου στον ΟΗΕ. Εξήντα ένα χρόνια αργότερα είναι ακόμα στον ΟΗΕ.
Ο Μακάριος είχε ενθαρρυνθεί να μεταβεί στον ΟΗΕ από τη Σοβιετική Ένωση επειδή θα είχε την υποστήριξη των μελών του μη ευθυγραμμισμένου κινήματος (μια σοβιετική δημιουργία). Με το ζήτημα της Κύπρου στους ΟΗΕ, ο Μακάριος θα μπορούσε να καυχηθεί για ευνοϊκές αναλύσεις των Ηνωμένων Εθνών, τα οποία ήταν άχρηστα, ενώ οι Σοβιετικοί εξασφάλισαν τη ρήξη μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, που επηρέασε τη νοτιοανατολική πλευρά του ΝΑΤΟ. Η Ρωσική Ομοσπονδία συνέχισε να χρησιμοποιεί τη Δημοκρατία της Κύπρου για να παίξει το ίδιο παιχνίδι, χρησιμοποιώντας το κάθισμά της στο Συμβούλιο Ασφαλείας για να βοηθήσει στη διατήρηση του προβλήματος της Κύπρου ως αιτία συνεχούς έντασης μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.
Πώς μπορούν όλοι οι πολιτικοί μας να έχουν ακόμα πίστη στο ΟΗΕ και στις άχρηστες ψηφίσματά του, τα οποία ο Πρόεδρος Christodoulides παραθέτει όποτε μιλάει για την επιθυμία του για επανάληψη των συνομιλιών; Δεν μπορούμε να δούμε ότι ο ΟΗΕ είναι επίσης μέρος του προβλήματος, ακόμη και αν η παρουσία του Undicyp παρέχει στους ελληνικούς κυπριακούς μια απατηλή αίσθηση ασφάλειας; Κατά κάποιο τρόπο, οι πιθανότητες κάποιου είδους συμφωνίας (ονομάζετε διακανονισμό που ονομάζουν μια ρύθμιση) μεταξύ των δύο πλευρών θα δοθεί ώθηση εάν ένα τέλος κλήθηκε να εμπλακεί σε UN και να απομακρυνθεί από το νησί. Όπως έδειξε ο Πρόεδρος Trump, υπάρχουν πιο αποτελεσματικοί τρόποι τερματισμού των πολέμων και επίλυσης προβλημάτων από ό, τι βασιζόταν σε ένα εκπληκτικά αναποτελεσματικό ΟΗΕ.
