Ο υπουργός Άμυνας Βασίλης Πάλμας μίλησε το βράδυ της Δευτέρας σε εκδήλωση στο Παραλίμνι για τον εορτασμό των 70 χρόνων από την έναρξη του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα της Εόκας του 1955-59.
Την εκδήλωση διοργάνωσαν ο δήμος Παραλιμνίου-Δερύνειας και το συμβούλιο ιστορικής μνήμης του αγώνα της Εώκας. Στην ομιλία του, ο Πάλμας τίμησε όσους συμμετείχαν στην ένοπλη εκστρατεία κατά της βρετανικής κυριαρχίας, τόσο γνωστές όσο και λιγότερο γνωστές προσωπικότητες.
Είπε ότι ο αγώνας δεν ήταν μόνο στρατιωτικός, αλλά και κοινωνικός και πνευματικός, περιλαμβάνοντας οικογένειες, γειτονιές, σχολεία και εκκλησίες. Αναλυτικά τις εμπειρίες νεαρών αγωνιστών της Eoka, σημειώνοντας ότι πολλοί διαμαρτυρήθηκαν δημόσια με την ελληνική σημαία, συμμετείχαν στον αγώνα στα βουνά, κρατήθηκαν σε φυλακές και στρατόπεδα, υπέφεραν σε βασανιστήρια, πέθαναν σε ενέδρες και εκτελέστηκαν χωρίς να παραδοθούν. Χαρακτήρισε τις προσπάθειές τους αποφασιστικές, επίμονες και πολύπλευρες.
Ο Πάλμας τόνισε τον ρόλο του Παραλιμνίου και των γύρω περιοχών, λέγοντας ότι η τοπική κοινωνία υποστήριξε ενεργά το κίνημα. Αναφέρθηκε στις πρώτες συσκέψεις στο Παραλίμνι στο κτίριο της Ανόρθωσης, όπου στρατολογήθηκαν κάτοικοι και σε επιθέσεις στο τοπικό αστυνομικό τμήμα για κατάσχεση όπλων και πυρομαχικών.
Εβδομήντα χρόνια αργότερα, είπε ο υπουργός, οι θυσίες αυτών των μαχητών παραμένουν στη μνήμη μας, ιδιαίτερα καθώς η πόλη αντικρίζει τη θέα της κατεχόμενης Αμμοχώστου. Κάλεσε για συνεχή δέσμευση για την απελευθέρωση και την επανένωση της Κύπρου.
Ο Πάλμας συλλογίστηκε επίσης τον συνεχιζόμενο αντίκτυπο της τουρκικής εισβολής του 1974. Είπε ότι 51 χρόνια μετά, οι επιπτώσεις παραμένουν, αλλά οι Κύπριοι συνεχίζουν να εργάζονται με ενότητα και αποφασιστικότητα για συνθήκες που θα μπορούσαν να ξαναρχίσουν τις διαπραγματεύσεις.
Κατέληξε υπογραμμίζοντας τον στόχο για δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού, σύμφωνα με τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών και τις αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Προέτρεψε τις σημερινές γενιές να ακολουθήσουν το παράδειγμα της γενιάς 1955-59, τονίζοντας ότι η ελευθερία είναι και δικαίωμα και τρόπος ζωής.
