Το Fortress America και το Festung Europa (Φρούριο Ευρώπης) μόλις αρχίζουν να διαμορφώνονται. γυμνά περιγράμματα του τι θα έχουν μεγαλώσει σε δέκα χρόνια από τώρα. Αλλά η τάση είναι σχεδόν ασταμάτητη και θα είναι πολύ άσχημη όταν τελειώσει.
Κάποιο σημείο καμπής επιτεύχθηκε στη Γερμανία αυτή την εβδομάδα, όπου το κοινό τρομοκρατήθηκε από μια επίθεση με μαχαίρι στη δυτική πόλη Solingen, εν μέσω των εορτασμών για την 650η επέτειο της πόλης. Τρεις άνθρωποι σκοτώθηκαν και οκτώ τραυματίστηκαν, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς, από έναν μαχαιρό από τη Συρία που είχε ζητήσει άσυλο στη Γερμανία ως πρόσφυγας.
Δεν έχει υπάρξει επίσημη ενημέρωση για τα κίνητρα του δολοφόνου, αλλά το γεγονός ότι φώναζε «Αλλάχου Άκμπαρ» καθ' όλη τη διάρκεια της επίθεσης ήταν μια χρήσιμη ένδειξη. Όπως θα περίμενε κανείς, ο Φρίντριχ Μερτς, ο ηγέτης της αντιπολίτευσης των Χριστιανοδημοκρατών (CDU), ζήτησε να σταματήσει η «αφελής» μεταναστευτική πολιτική της Γερμανίας.
Αυτή τη στιγμή διεξάγονται πολιτειακές εκλογές στη Σαξονία και ο Μερτς βρήκε την ευκαιρία να παρουσιάσει στον Καγκελάριο Όλαφ Σολτς μια λίστα με αιτήματα που περιελάμβανε πλήρη και άμεση απαγόρευση να επιτραπεί η είσοδος στη Γερμανία σε αιτούντες άσυλο από τη Συρία και το Αφγανιστάν. Αυτό είναι το πρώτο: στόχευση συγκεκριμένων εθνικοτήτων προς αποκλεισμό.
Ο Μερτς δεν είπε στην πραγματικότητα «Καταραμένο το διεθνές δίκαιο! Αυτό είναι σοβαρό!», αλλά αυτό ήταν το γενικό νόημα των παρατηρήσεών του. Ο Scholz, υπό την πίεση, υποσχέθηκε να επιταχύνει τις απελάσεις των αιτούντων άσυλο των οποίων οι αιτήσεις απορρίφθηκαν (περίπου οι μισοί). Μάλλον δεν θα είναι αρκετό και ο συνασπισμός του είναι πιθανό να χάσει τις ομοσπονδιακές εκλογές του επόμενου έτους.
Την ίδια μέρα, στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, η υποψήφια των Δημοκρατικών για την προεδρία Καμάλα Χάρις έκανε ειρήνη με πιο σκληρές λαϊκές συμπεριφορές απέναντι στη μετανάστευση στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το 2017, κατήγγειλε το αγαπημένο «Τείχος» του Ντόναλντ Τραμπ κατά μήκος των συνόρων με το Μεξικό ως «ανόητη σπατάλη χρημάτων». Τώρα οι τηλεοπτικές της διαφημίσεις δείχνουν εικόνες του ίδιου τοίχου.
Είναι ακόμα μια ανόητη σπατάλη χρημάτων, αλλά είναι η εικόνα που μετράει και πρέπει να δείξει πρόθυμη. Επιπλέον, η ωμή αλήθεια είναι ότι είναι απολύτως δυνατό να κλείσουμε τα σύνορα σε ανεπιθύμητους ανθρώπους. Οι φράχτες και οι τοίχοι δεν λειτουργούν, αλλά η δολοφονία μόνο μερικών επίδοξων παράνομων μεταναστών θα αποτρέψει όλους εκτός από λίγους από τους υπόλοιπους να ακολουθήσουν την ίδια διαδρομή.
Οι μετανάστες δεν σκοτώνονται ακόμη ούτε στη Γερμανία ούτε στις Ηνωμένες Πολιτείες, αν και πλησιάζει αρκετά στη Μεσόγειο. Ειδικά οι ιταλικές και οι ελληνικές αρχές δεν προσπαθούν πάντα να διασώσουν ανθρώπους των οποίων τα αδύναμα, υπερφορτωμένα σκάφη αντιμετωπίζουν προβλήματα ενώ προσπαθούν να περάσουν από τη Βόρεια Αφρική στην Ευρώπη. (1.341 θάνατοι μέχρι στιγμής φέτος.)
Είναι απλώς μια πρόγευση του τι πρόκειται να ακολουθήσει, και μια κάπως παραπλανητική πρόγευση. Πιθανώς περίπου οι μισές από τις τρέχουσες ροές μεταναστών που διασχίζουν τα σύνορα της Ευρώπης είναι γνήσιοι πρόσφυγες από πόλεμο, πείνα ή πολιτικές ή θρησκευτικές διώξεις. Οι περισσότεροι από τους υπόλοιπους είναι οι λεγόμενοι «οικονομικοί μετανάστες», που επιδιώκουν να βελτιώσουν το βιοτικό τους επίπεδο ή/και να κερδίσουν χρήματα για να τους στείλουν σπίτι τους.
Μόνο μια μικρή μειοψηφία από αυτούς που έρχονται τώρα είναι «κλιματικοί πρόσφυγες»: άνθρωποι των οποίων τα αγροκτήματα ξεράθηκαν και έσκασαν, ή είναι τώρα μόνιμα κάτω από το νερό, ή θύματα μισής ντουζίνας άλλων τρόπων με τους οποίους η κλιματική αλλαγή μπορεί να καταστρέψει τα προς το ζην. Αλλά αυτή είναι η κατηγορία των μεταναστών των οποίων ο αριθμός είναι βέβαιο ότι θα αυξηθεί και θα αυξηθεί.
Ο μικρός αριθμός μεταναστών που θέλουν απλώς να δολοφονήσουν άπιστους θα συνεχίσει να έρχεται επίσης, και ο φόβος και το μίσος που εξαπλώνουν θα οξύνουν τη συζήτηση σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες προορισμού.
Η απάντηση μπορεί να συνεχίσει να είναι κάπως λιγότερο σκληρή στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου οι κύριες χώρες προέλευσης για τη μετανάστευση στη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική δεν περιλαμβάνουν αυτό το φανατικό στοιχείο, αλλά δεν θα είναι όμορφο ούτε κατά μήκος των νότιων συνόρων της Αμερικής.
Όσοι πληρώνονται για να σκέφτονται τέτοια πράγματα είναι από καιρό βαθιά απαισιόδοξοι για το πώς θα χειριστούμε αυτά τα κύματα προσφύγων. Αυτό είναι από μια συνέντευξη του 2008 με τον Leon Fuerth, πρώην σύμβουλο εθνικής ασφάλειας στην κυβέρνηση Κλίντον:
«Οι κυβερνήσεις που διαθέτουν πόρους θα αναγκαστούν να συμμετάσχουν σε μακρά, εφιαλτικά επεισόδια διαλογής, αποφασίζοντας τι και ποιος μπορεί να σωθεί από την καταπάτηση ενός διαταραγμένου περιβάλλοντος. Οι επιλογές θα πρέπει να γίνουν κυρίως μεταξύ των φτωχότερων, όχι μόνο στο εξωτερικό αλλά και στο εσωτερικό.
«Σε προοδευτικά πιο ακραία επίπεδα, οι αποφάσεις θα είναι ολοένα και πιο σκληρές: ηθικά οδυνηρές για εκείνους που πρέπει να τις πάρουν και να τις εκτελέσουν – αλλά στο τέλος, ηθικά θανατηφόρες».
Ακόμη και οι πλούσιες χώρες θα περάσουν πολύ δύσκολα όταν η μέση παγκόσμια θερμοκρασία είναι +2°C. Πόση ανησυχία λοιπόν θα επιδεικνύεται για τις ανάγκες των απελπισμένων ξένων που σφυροκοπούν τις πύλες όταν επικρατούν τέτοιες συνθήκες ακόμα και μέσα τους. Οι πύλες θα μείνουν καλά κλειστές και όσοι βρίσκονται έξω από αυτές θα πεθάνουν.
Το νέο βιβλίο της Gwynne Dyer είναι το Intervention Earth: Life-Saving Ideas from the World’s Climate Engineers
