Τα βαθιά ευαίσθητα πορτραίτα του Sebastian Rich, που απεικονίζουν πρόσφυγες και αιτητές ασύλου στην Κύπρο και σε ολόκληρο τον κόσμο, φέρνουν τον θεατή σε άμεση επαφή με τις ατομικές διαδρομές ανθρώπων που εξαναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις πατρίδες τους — και, κατ’ επέκταση, με την ίδια την ουσία της κοινής μας ανθρωπιάς. Μέσα από τις φωτογραφικές αυτές απεικονίσεις, γινόμαστε μάρτυρες της πορείας ανθρώπων κάθε ηλικίας: των αφίξεών τους, της προσωρινής τους εγκατάστασης σε δομές φιλοξενίας, της δημιουργίας κέντρων υποδοχής, αλλά και των πολιτικών και διπλωματικών εξελίξεων που καθορίζουν τις ζωές τους.
Ταυτόχρονα, αναδεικνύεται η ανάγκη για παροχή φροντίδας, ευκαιριών απασχόλησης και ουσιαστικής κοινωνικής ένταξης.
Μέσα από τον φακό του Rich, παρακολουθούμε όχι μόνο τον αγώνα και την απόγνωση των συνανθρώπων μας, αλλά και το θάρρος, τη δύναμη και την αποφασιστικότητά τους να διεκδικήσουν ένα καλύτερο μέλλον. Η έκθεση προσκαλεί τον θεατή σε έναν στοχασμό πάνω στο τραύμα και τη μνήμη, στο οικείο και το ανοίκειο, θέτοντας το ερώτημα του πώς η εμπειρία του ξεριζωμού μπορεί να αποτελέσει καθρέφτη της δικής μας εσωτερικής ανθρώπινης κατάστασης.
Καθώς ερχόμαστε πιο κοντά στις προσωπικές ιστορίες των προσφύγων και των αιτητών ασύλου, καλούμαστε να αναγνωρίσουμε τα κοινά νήματα της ανθρώπινης ύπαρξης που ενώνουν «εκείνους» και «εμάς». Οι μαρτυρίες που συνοδεύουν τα πορτραίτα λειτουργούν ως αυστηρή υπενθύμιση ότι κάθε άνθρωπος έχει το αναφαίρετο δικαίωμα να αναζητήσει ασφαλείς συνθήκες διαβίωσης — όποιος κι αν είναι, από όπου κι αν προέρχεται και όποτε κι αν αναγκαστεί να εγκαταλείψει τον τόπο του.
